Teteringsedijk (Brabantpark)

Sommige straten buiten het oude centrum kunnen we aanduiden als oude linten. Dit zijn middeleeuwse wegen waarlangs in de loop van de negentiende en twintigste eeuw lintbebouwing is ontstaan. Een voorbeeld hiervan is de Teteringsedijk.
De Teteringsedijk is waarschijnlijk aangelegd in de twaalfde/dertiende eeuw als onderdeel van een nieuwe oost-westverbinding naar de oude nederzetting Breda. Deze dijk moet voor die tijd een enorm kunstwerk geweest zijn. De Lageweg vormt het meeste oostelijke gedeelte van de Teteringsedijk voordat deze zich bij de oude Driesprong splitste.
De oorspronkelijke oostwestroute, de Heerbaan, liep over Ginneken. Bij de Ganzenweide, iets ten zuiden van de huidige Emmabrug, was een voorde of doorwaadbare plaats.
De toponymist Chr. Buiks heeft de oudste vermelding van de Teteringsedijk gevonden in een register uit 1517. Deze dijk was zo belangrijk dat hij meestal kortweg den Dijk genoemd werd. Het gehucht Teteringsedijk was in de zestiende eeuw een van de vijf gehuchten die onder de bijvang (het rechtsgebied buiten de stadswallen) van Breda vielen.
Vanaf 1810 werd de Teteringsedijk opgenomen in de nieuwe Napoleonsweg, de steenweg van Parijs naar Amsterdam over o.a. Antwerpen, Breda en Oosterhout. Deze weg mag daarom ook als oude rijksweg beschouwd worden. Aan de Teteringsedijk staan nog diverse oude mijlpalen en hectometerpaaltjes.
Aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw werd de Teteringsedijk langzaam verstedelijkt. Het beeld lijkt op dat van de Ginnekenweg en de Haagweg: een wat rommelige bebouwing met villas, huizenblokken, geen vaste rooilijn, huizen aan de straat, voortuintjes enzovoorts.