Opgraving NAC stadion / Emerakker 1995
-
-
Het bergen van één van de vier (holle) boomstamdelen van de Merovingische waterput
-
Een tweede Merovingische waterput die ca. 100 meter ten westen van het opgravingsterrein (=zuidwestzijde stadion) werd aangetroffen tijdens de aanleg van een gasleiding
-
Merovingische potscherf met een zelden voorkomende radstempelversiering
-
Gaffelvormige tak, misschien gebruikt als puthaak
-
Beursbeugeltje messing. Vermoedelijk op de akker terechtgekomen met stadsvuil dat als mest op de akker werd aanbracht
-
Hoefijzer, recent
Het archeologisch onderzoek op de (inmiddels in onbruik geraakte naam) Emerakker, markeerden de start van het grootschalige onderzoek dat tussen 1995 en 2002 heeft plaatsgevonden op de bedrijventerreinen tussen het huidige NAC stadion en de A16. Het eerste onderzoek vond plaats voorafgaand aan de bouw van het stadion waarbij er met name rond het stadion en parkeerplaats intensief is gegraven. Dit gebeurde in verschillende campagnes, afhankelijk van de beschikbaarheid van de gronden. Opmerkelijk is dat er op de plaats van het grasveld in het stadion niet opgegraven is. Achteraf is niet meer na te gaan hoe dat proces is verlopen.
Het archeologisch onderzoek op de voormalige Emerakker op de huidige topografie en op de topografische kaart van 1869. In grijs het aansluitende onderzoek op de Huifakker (nu bedrijventerrein Steenakker)
Prehistorie en Romeinse Tijd
De Emerakker is een hoog gelegen dekzandrug, aan de westzijde begrensd door het voormalig beekdal van de Weteringloop en aan de oostzijde langzaam aflopend naar de Mark. De vroegste bewoning die werd aangetroffen stamde uit de late Bronstijd tot de midden IJzertijd. Het betreft hier verspreide sporen in de vorm van bijgebouwen, waterputten en enkele graven. Uit de periode late IJzertijd/Romeinse tijd stamde een complete huisplattegrond en reeks van bijgebouwen.
Links de uitgegraven paalsporen van een bijgebouwtje uit de late Bronstijd / vroege IJzertijd. Rechts een grafmonument uit de late IJzertijd / Romeinse Tijd
Vroege en Late Middeleeuwen
De eerste vroeg-middeleeuwse sporen stammen uit de tweede helft van de 5e eeuw en lopen door tot in de 7e eeuw. Vermoedelijk werd hier een nederzetting aangesneden (erfsporen in de vorm van kuilen en greppels) waarbij er jammer genoeg geen resten van een woonhuis zijn aangetroffen. Het spectaculairst was de vondst van een grote Merovingische boomstamwaterput met opvallend veel botanische resten waaronder een tak van een druif! Het onderzoek heeft ook nog een aantal sporen uit de late middeleeuwen opgeleverd waaronder karresporen, greppels en niet nader te identificeren gebouwresten. In de greppels werden opvallend veel aardewerkscherven uit de 14e en 15e eeuw gevonden.
Het zorgvuldig blootleggen van de Merovingische boomstamwaterput. Rechts het uiteindelijke resultaat na conservering.
In de jaren daarna heeft er nog regelmatig archeologisch onderzoek plaatsgevonden in de directe omgeving onder meer bij de ontwikkeling van het Stada winkelcomplex.
Ook interessant
