Bij noodonderzoek in de bouwput van het appartementencomplex "Carré Markenhage" werd in het najaar van 2005, over een aanzienlijke lengte de 14e eeuwse stadsmuur aangetroffen. Net zoals bij andere stukken van de stadsmuur die langs de Markendaalseweg zijn opgegegraven werden ook hier geen poeren of steunberen aangetroffen die op een stenen weergang zouden wijzen.
Opgraving Markendaalseweg / Carré Markenhage 2005
De locatie van de waarneming op de huidige topografie en op het kadastraal minuutplan van 1824. In grijs het omliggende onderzoek
Constructie stadsmuur
Opmerkelijk was de kleur van de stenen waarbij de gelige nuances de hoofdtoon vormden. (zie foto) In dit baksteenformaat was deze kleurnuance nog niet aangetroffen. De muur is gefundeerd op primitieve, maar zeer diep reikende grondbogen. Dit omdat zich ter plaatse een 1.5 -2 m. dik veenpakket bevindt.
De poeren van deze bogen zijn vervaardigd van min of meer gestapelde bakstenen. In de bovenste lagen van de fundering zijn de bakstenen met leem gemetseld.
De scheefhangende fundering van de stadsmuur met rechts op de foto de aanzet van een spaarboog van de fundering nog net zichtbaar
vermoedelijke muurtoren
In de uiterste zuidoosthoek werd bij het uitgraven van de bouwput het restant van een vermoedelijk rechthoekige muurtoren waargenomen. Gezien de diepte van de steile ingraving zijn er slechts foto's gemaakt en kon de constructie niet worden ingemeten en beschreven.
Helaas is dit gedeelte van de stadsmuur zonder pardon verwijderd ten behoeve van de parkeergarage. Daarbij kan je de vraag stellen hoe het nog mogelijk was dat zulke unieke resten met een monumentale status "zomaar" konden verdwijnen.
Onder deze omstandigheden moesten de spaarboogkolommen (rechts) en de vermoedelijke muurtoren (links) gedocumenteerd worden.
Ook interessant
Erfgoedweb is een initiatief van
