Het jongetje, de baardman en de oven

Het was 1981, nu ruim 35 jaar geleden. Een 10 jarig jongetje, laten we hem Johan noemen, had gehoord dat je op een braakliggend terrein aan de Molenstraat stenen rookpijpjes kon vinden. Als je een gat groef rolden de pijpenkoppen er zo ongeveer uit. Hij woonde vlak bij , nog geen 3 minuten lopen, dus gauw op expeditie, en inderdaad, op een klein deel van het terrein vond hij overal Goudse pijpenkoppen. In één van de gaten die hij groef vond hij naast al die pijpenkoppen een fraaie baardmankruik. Zo'n 17e eeuwse steengoed kan met een fraai appliqué. Het terrein was echter ommuurd en hij werd diverse malen door de politie van het terrein afgehaald. Door niet al te lang daarna als (jongste) vrijwilliger aan de slag te gaan bij de stadsarcheoloog werd z'n hobby legaal en leerde hij dat graven en opgraven twee verschillende zaken waren.

In 1991 werd het complete terrein opgegraven voorafgaand aan de bouw van de Gemeentelijke Bibliotheek. Op de plaats waar de jongen z'n pijpjes en de baardman had gevonden werd een 17e eeuwse pijpenbakkersoven gevonden. In de stookbak naast de oven was de verstoring van 10 jaar eerder nog duidelijk zichtbaar. Hoe de baardmankruik in die stookbak was terechtgekomen is niet duidelijk. Misschien diende de bakstenen constructie nadat de oven in onbruik raakte als afvalput.

Vorige week, ruim 35 jaar na de vondst, kwam de baardmankruik tijdelijk naar het Archeologisch Centrum om daar gefotografeerd en gedocumenteerd te worden. Zo is "oud nieuws" weer "nieuw nieuws" geworden.