Zandbergplein en hemellichamenbuurt (Zandberg)

Tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog deed op voorstel van de dienst Openbare Werken de zogenaamde thematische straatnaamgeving zijn intrede in Breda. Straten werden genoemd naar bloemen, bomen, vogels enzovoorts. Er moesten binnen korte tijd heel veel straten van een naam worden voorzien. Bovendien had men in deze tijd nog de illusie dat elke Bredanaar elke straat in Breda zou moeten kunnen vinden. Later ging men op voorstel van burgemeester Van Sonsbeeck ook straten noemen naar schilders, zeehelden en dichters. Het zeeheldenkwartier riep het glorierijke Hollandse verleden in herinnering.
De laatste maal dat thematische straatnaamgeving op grote schaal is toegepast is in Geeren-Zuid en -Noord in 1961, waar de straten genoemd werden naar Nederlandse en Belgische architecten. Thematische straatnaamgeving werd in deze tijd al beschouwd als saai en troosteloos.

Zandbergplein

Het Zandbergplein is een plein dat aangelegd is volgens de stedenbouwkundige principes van de Oostenrijkse architect Camillo Sitte (1843-1903). De straten die op het plein uitkomen, verspringen, zodat een saai stadsbeeld vermeden wordt.

Hemellichamen

In 1932 kregen het Zandbergplein, de Maanstraat en de Zonstraat hun naam en in 1933 de Komeetstraat en de Sterstraat. De Sterstraat (waar geen huizen stonden) werd in 1948 bij het Zandbergplein getrokken. Oorspronkelijk was het de bedoeling het Zandbergplein het Zonneplein te noemen.

Literatuur

Gerard Otten, De straten van Breda (Breda, 1988).
Gerard Otten, De wijken in Breda uit de jaren twintig en dertig: een toekomstig Beschermd Stadsgezicht?, in Engelbrecht van Nassau, jaargang 2001, nummers 2 en 3.