Een middeleeuwse bijenkorf uit het Valkenberg

In 1994 werden voorafgaand aan de herinrichting van het Valkenberg uitgebreide opgravingen uitgevoerd. Daarbij werd ook een deel van het terrein dat behoorde bij het middeleeuwse stadspaleis "Huize Valkenberg" onderzocht. In één van de 15de eeuwse waterputten, die later als afvalput diende, werd een middeleeuwse bijenkorf gevonden.

Een biezen bijenkorf

Bij het uitgraven van de waterput werd een dikke plantaardige gevlochten massa ontdekt. Bij het zorgvuldig vrijleggen van het vlechtwerk werd eerst gedacht dat het een rieten mand was maar de opgetrommelde specialist zag dat het een bijenkorf was. De platgedrukte korf is meteen meegenomen om zo snel mogelijk te worden geconserveerd. Bij uitdroging zou het vlechtwerk namelijk onmiddellijk uiteenvallen.

De 15de eeuwse bijenkorf, gestabiliseerd op een hardschuimen ondergrond.

Ruim 25 jaar later is de bijenkorf opnieuw geconserveerd en zijn losse delen weer op z'n plek gezet door Karin Abelskamp van conserveringsatelier Vesta. We waren dolenthousiast over het resultaat. Het is een unieke vondst die nu weer voor een groot aantal jaren in goede conditie is.

Dit type bijenkorf werd in een speciale techniek gevlochten. De korf werd spiraalvormig opgebouwd met lange bundels stro of pijpenstrootje. Daarbij werd een steviger materiaal zoals wilgentenen, riet of braamstengels gebruikt om verticaal door de spiraalvorm heen te vlechten. Overigens een techniek die nu nog steeds gebruikt wordt om ambachtelijk manden en korven te vlechten.

In deze korf lijkt geen uitvliegopening te zitten. De korven waren vanaf de onderzijde voor de honingbijen te benaderen.

De korf kon ook gebruikt worden om een uitgevlogen bijenzwerm te vangen. Zo'n zwerm hing dan bijvoorbeeld aan een tak. Met een flinke tik tegen de tak en de korf ondersteboven onder de zwerm kon deze opgevangen worden.