Aan het einde van de negentiende eeuw werden er in Breda verschillende straten aangelegd die we zouden kunnen beschouwen als boulevards: de Willemstraat, Sophiastraat en omringende straten, de Nieuwe Boschstraat, Nieuwe Ginnekenstraat en Wilhelminastraat, de Parkstraat en Vijverstraat en de Baronielaan. In deze straten herkennen we het voorbeeld van Parijs en Brussel. Later zijn ook nog de Sint Ignatiusstraat, de Helenastraat en de Paulinastraat volgens ditzelfde concept ontworpen.
De boulevards zijn in Breda meestal dertig meter breed. Ze hebben een middenberm, beplant met bomen, in tegenstelling tot lanen, waar de bomen aan de zijkant van de straat staan. Langs de boulevards staan voornamelijk statige herenhuizen en prestigieuze villas. De boulevards binnen de singelring hebben gesloten bouwblokken zonder voortuintjes. Buiten de singels komt ook halfopen en open bebouwing voor, soms met voortuintjes.
Interbellum-boulevard
De Sint Ignatiusstraat is gedeeltelijk al voor de Tweede Wereldoorlog aangelegd als een belangrijke straat met twee rijbanen en een middenberm met bomen. De straat begint bij de monumentale Nassaubrug. In de jaren vijftig is de aanleg voortgezet. We zien hier een ritmische opeenvolging van lage flatgebouwen. De Sint Ignatiusstraat is verderop gecombineerd met winkelcentrum Brabantplein. Op een markant punt aan het einde van de straat staat de torenflat de Bellenakker. We maken hier ook als het ware een reis door de tijd.
Sint Ignatiusziekenhuis
De straat werd in 1931 genoemd naar het in 1923 geopende Sint Ignatiusziekenhuis aan de Wilhelminasingel (tegenwoordig de ROC-opleiding Florijn College). Het ziekenhuis is op zijn beurt weer genoemd naar Moeder Maria Ignatia, de moeder overste van de congregatie Alles voor Allen ten tijde van de bouw.
