Protestantse Laurentiuskerk

Het kerkgebouw is in het jaar 1316 als parochiekerk in gebruik genomen, gewijd aan de Heilige Laurentius. Het transept en koor stammen waarschijnlijk uit ca. 1450 en zijn uitgevoerd in een gotische stijl. Aanvankelijk was de kerk dan ook drie-beukig; nadat het schip in de 80-jarige oorlog was opgeblazen, werd de kerk in 1631 door pastoor van Biestraten herbouwd, maar door geldgebrek bleef het bij één lage middenbeuk van het schip. Na verschillende restauraties door de eeuwen heen werd in 1939 een zeer grondige restauratie voltooid. De oecumenische visie van de toenmalige Kerkenraad en vooral van ds. B. Ter Haar Romeny is van grote invloed geweest op de restauratie door voor een zichtbare liturgische indeling te kiezen. In oktober 1944 werd de kerk door een voltreffer geraakt. In 1947 was de schade hersteld en de kerk opnieuw gerestaureerd. In 1998 werd opnieuw een uitvoerige restauratie voltooid.

Momenteel heeft de kerk een kruisvormige plattegrond en is opgetrokken met baksteen op een donkere plint. Het schip en de toren hebben een soberdere vormgeving. De kerk is gelegen op een groot perceel naast een kerkhof. Met name vanaf de Mark is de kerk goed te zien. Naast de kerk is aan Duivelsbruglaan 3, een kosterswoning en consistorie gelegen. Dat gebouw is in de achttiende eeuw gebouwd.