In opdracht van Wonen Breburg hebben de archeologen van de gemeente Breda in de zomer van 2014 en 2015 archeologisch onderzoek uitgevoerd naast tussen de flatgebouwen aan de Lage Kant te Breda Brabantpark. Aanleiding voor het onderzoek zijn de plannen voor de sloop van de huidige bebouwing, de realisatie van nieuwbouw op deze locatie.
Opgraving Lage Kant 2014/15
Zicht op een van de opgravingssleuven met middenboven enkele paalsporen die samen de restanten van een spieker vormen.
Alle werkputten op het kadastrale minuutplan van 1824 en op de toenmalige topografische kaart. De Heusenhoutsestraat is één van de weinig bewaarde historische elementen.
Het archeologische onderzoek heeft uitgewezen dat de bodem en daarmee ook het archeologische sporen niveau in de directe omgeving van de woonflats was verstoord. Op de onbebouwde delen binnen het onderzoeksgebied die iets verder van de flats af liggen werd op verschillende plaatsen een esdek of akkerlaag gevonden. Onder dit esdek was het archeologische sporenniveau nog intact.
Het historische landschap
Karel Leenders heeft in 2006 het historische landschap van Breda beschreven en lokaliseert het opgravingslocatie op de hoge dekzandrug ‘akker van Heusdenhout’. Deze hoge dekzandrug strekt zich richting het westen en oosten van het onderzoeksgebied verder uit. Direct ten zuiden van de opgravingslocatie wordt deze dekzandrug doorsneden door het beekdal van ‘De Loop-Watervliet’. De aanwezigheid van een middeleeuwse akkerlaag heeft mogelijk oudere archeologische sporen beschermd tegen recentere verstoringen
Links het overzicht over één van de werkputten. Rechts een deel van de werkputten tussen en naast de inmiddels verdwenen flatgebouwen. De (karre-)sporen van het Kantstraatje zijn goed zichtbaar. Zie ook de putten op het minuutplan.
Sporen uit de prehistorie
Op de onverstoorde stukken zijn veel paalsporen gevonden, hierin konden twee spiekers (graanschuurtjes) worden herkend. Een vierpalige spieker die niet nader gedateerd kon worden dan Late bronstijd - romeinse tijd. Daarnaast een achtpalige spieker die op basis van de typologie van de plattegrond gedateerd worden in de ijzertijd - romeinse tijd.
Naast deze structuren waren er twee duidelijke palenclusters aanwezig die mogelijk een gebouwplattegrond vormden. De spiekers de vele paalsporen, de (mogelijke) haardkuilen en de enkele prehistorische scherven duiden op een prehistorische nederzetting binnen het onderzoeksgebied.
Links een oor van een pot uit de late bronstijd/vroege ijzertijd (1100-500 vChr). Rechts de doorsnede door een prehistorische haardkuil, donkerkleurig door de vele houtskoolspikkels.
Het Kantstraatje
Naast deze bewoningssporen zijn er twee zandwegen met bijbehorende afwateringsgreppels gevonden. Een van deze zandweggetjes was herkenbaar op het minuutplan uit 1824 en betrof de akkerweg “het Kantstraatje”. Dit weggetje moet al in de late middeleeuwen aangelegd zijn.
Karrensporen, aan beide zijde begrensd door een greppel. Het Kantstraatje liep min of meer parallel aan de Heusdenhoutsestraat en vormde de begrenzing van percelen daaraan liggend. Het heeft tot aan de bouw van dit gedeelte van Brabantpark, eind jaren '50, als toegangsweg tot enkele boerderijen gefunctioneerd.
Ook interessant
Erfgoedweb is een initiatief van
