Begin december 2006 vond er op twee zeer stormachtige en natte dagen archeologisch onderzoek plaats in een van de meest noordelijke uithoeken van Breda, namelijk in de polder Buitendijks Slangewijk in de Haagse Beemden. De geplande aanleg van een groot waterbergingsgebied en de verwachte ligging van een 17e eeuws schansje en een oude dijk, maakten het noodzakelijk om hier een archeologisch onderzoek te verrichten.
Opgraving Buitendijks Slangwijk 2006
onder zeer slechte weersomstandigheden werden de opgravingsvlakken opengetrokken.
Het proefsleuvenonderzoek op de huidige topografie en op twee kadastrale minuutplannen uit 1824. Het onderzoek vond nl. plaats op de grens van plattegronden.
Tijdens het onderzoek zijn in het maaiveld langgerekte, duidelijk omlijnde, lichte depressies waargenomen die de vierkante contouren van de schans lijken aan te geven. Het maaiveld binnen deze contouren lag ca. 50 cm. hoger ten opzichte van de directe omgeving. Dit alles kan te maken hebben met de aanleg van een greppel rondom de schans en een kunstmatige ophoging voorafgaand aan de bouw ervan.
Vanuit luchtfoto's kon worden geconcludeerd dat de schans een grootte heeft gehad van ongeveer 40 bij 40 meter en evenwijdig aan de 17de/18de eeuwse loop van de Mark is aangelegd.
Een impressie van de uiterst natte omstandigheden waaronder het onderzoek moest plaatsvinden.
Het schansje lag recht tegenover de Kleine Schans van Terheijden. Vondsten van aardewerk en pijpmateriaal geven een datering van de schans rond 1700, waarmee de schans gelijktijdig lijkt te zijn met de Linie van de Munnikenhof. In het weiland waar de schans bij de opgraving werd aangesneden, was overigens nog duidelijk een verhoging in het landschap zichtbaar. Na de herinrichting als waterbeheersgebied zijn de wallen en het grachtje weer in het landschap zichtbaar gemaakt.
Een luchtfoto van de gereconstrueerde schans nabij de kruising van Slangenburgsepad en het Pontjespad in de noordoosthoek van de Haagse Beemden.
Ook interessant
Erfgoedweb is een initiatief van
