Opgraving Buitendijks Slangwijk 2006

Begin december 2006 vond er op twee zeer stormachtige en natte dagen archeologisch onderzoek plaats in een van de meest noordelijke uithoeken van Breda, namelijk in de polder Buitendijks Slangewijk in de Haagse Beemden. De geplande aanleg van een groot waterbergingsgebied en de verwachte ligging van een 17e eeuws schansje en een oude dijk, maakten het noodzakelijk om hier een archeologisch onderzoek te verrichten.

Tijdens het onderzoek zijn in het maaiveld langgerekte, duidelijk omlijnde, lichte depressies waargenomen die de vierkante contouren van de schans lijken aan te geven. Het maaiveld binnen deze contouren lag ca. 50 cm. hoger ten opzichte van de directe omgeving. Dit alles kan te maken hebben met de aanleg van een greppel rondom de schans en een kunstmatige ophoging voorafgaand aan de bouw ervan.
Vanuit luchtfoto's kon worden geconcludeerd dat de schans een grootte heeft gehad van ongeveer 40 bij 40 meter en evenwijdig aan de 17de/18de eeuwse loop van de Mark is aangelegd.

Het schansje lag recht tegenover de Kleine Schans van Terheijden. Vondsten van aardewerk en pijpmateriaal geven een datering van de schans rond 1700, waarmee de schans gelijktijdig lijkt te zijn met de Linie van de Munnikenhof. In het weiland waar de schans bij de opgraving werd aangesneden, was overigens nog duidelijk een verhoging in het landschap zichtbaar. Na de herinrichting als waterbeheersgebied zijn de wallen en het grachtje weer in het landschap zichtbaar gemaakt.