Onze Lieve Vrouwe van Altijd Durende Bijstand

De Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende bijstand is een kerk met pastorie die in 1951-1953 is gebouwd. De ontwerper is de architect en stedenbouwkundige Marinus Jan (M.J.) Granpré Molière. Hij was hoogleraar bouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft en de aanvoerder van de Delftse School. De Delftse School is een behoudende architectuurstroming binnen het traditionalisme uit de vroege wederopbouwperiode. De kerk is een van de weinige architectuurontwerpen van zijn hand. De glas in lood ramen zijn ontworpen door Gerard (G.J.) Slee (directeur van kunstacademie St. Joost) en Octave (O.E.C.M.I.) van Nispen tot Pannerden. Het gebouw is recentelijk gerenoveerd en als multifunctioneel buurtgebouw.

Het gebouw ligt, geheel volgens de opvattingen van die tijd, gelegen in het hart van de wijk Heuvel. Van deze wijk is het westelijk deel door Granpré Molière ontworpen en het oostelijk deel door een van de andere hoofdrolspelers in die periode: Frits (F.P.J.) Peutz. De laatste was vooral bekend om zijn modernistische stijl. Omdat beide hoofdstromingen uit de vroege wederopbouwperiode elkaar ontmoeten in de wijk Heuvel, is deze in 2012 opgenomen in de lijst van 30 wederopbouwgebieden van nationaal belang.