Barones van Breda
Amalia van Solms werd geboren op 31 augustus 1602 op Slot Braunfels aan de Lahn in Duitsland als dochter van Johan Albrecht I van Solms-Braunfels en Agnes zu Sayn-Wittgenstein. Haar jeugd bracht zij door op Braunfels. Op achttienjarige leeftijd kwam zij naar Den Haag als hofdame van Elizabeth Stuart, de echtgenote van de Winterkoning, Frederik V van de Palts, een neef van de stadhouder. Hier leerde zij haar achterneef Frederik Hendrik kennen. Prins Maurits zette zijn halfbroer Frederik Hendrik onder druk om te trouwen om zo de dynastie voort te zetten. Op 4 april 1625 trouwde Frederik Hendrik met Amalia. Uit hun huwelijk werden negen kinderen geboren, van wie vier de volwassen leeftijd niet bereikten.
Vorstelijke allure
Frederik Hendrik volgde in 1625 zijn broer prins Maurits op als stadhouder. Hiermee groeide ook de invloed van Amalia. Zij streefden er doelbewust naar het prestige van hun geslacht te verhogen. Zij hielden er een uitgebreid hof op na, lieten grootse paleizen bouwen, hadden een uitgebreide kunstverzameling en hielden uitbundige feesten. Voor de hofhouding stond het Franse hof model waar veel voorschriften en modellen over bijvoorbeeld de etiquette vandaan kwamen. Beroemde architecten uit binnen- en buitenland waren betrokken bij het ontwerp, bouw en de aanleg van de paleizen en tuinen. Zodoende kreeg het stadhouderschap een bijna monarchaal karakter. Het echtpaar trachtte zich dezelfde status aan te meten als de Europese vorstenhuizen. Amalia was de stuwende kracht achter het huwelijk van haar oudste dochter Louise Henriëtte met de keurvorst van Brandenburg en haar zoon Willem II met Maria Stuart. Na de dood van haar zoon nam zij de voogdij van haar kleinzoon Willem III op zich.
