Speuren naar sporen 2

Door het Mastbos lopen nog enkele wegen die vermoedelijk ouder zijn dan de eerste aanleg van het bos rond 1515. Het moet vóór die tijd een gebied zijn geweest bestaande uit heidevelden en stuifzand met verspreid nog wat eiken- en berkenbos. Kenmerkend voor de doorgaande wegen was de enorme breedte die ze konden krijgen. Werd het pad te mul of te modderig of werden de karrensporen te diep dan ontstond er een nieuw spoor aan de zijkant. We noemen dat een wegenwaaier

Zo moet er door dit gebied een meanderende baan hebben gelopen die wel 60 meter breed kon zijn ! Slechts op enkele plaatsen in het bos zijn nog resten van die baan zichtbaar. Niet meer in die breedte maar wel met de juiste loop en op de juiste locatie. Door de inrichting als productiebos en later als recreatiebos zijn deze oude wegen grotendeels verdwenen.

Ten zuiden van café-restaurant de Boswachter, bij de start van de "Blauwe Route", is nog een deel van de baan, maar nu als een onopvallend bospad, zichtbaar. Zo'n honderd meter vanaf de start van het wandelpad aan de linkerzijde, nu als deel van het kabouterpad..........