Archeologen vinden de "echte" Kadijk.

Bij een klein onderzoekje op het parkeerterrein van de Bouwschool aan de Biesdonkweg hebben archeologen sporen aangetroffen van het originele Kadijkje. De Nieuwe Kadijk ofwel de noordelijke rondweg is dus vernoemd naar een bescheiden dijkje dat zich aan de westzijde van de Vuchtpolder bevond en uitkwam op de straatweg naar Terheijden.

Voor de archeologen waren de sporen duidelijk; karresporen werden zichtbaar in het vlak als donkere banen. In de wand van de put werden ze zichtbaar als donkere geulen in de lichte ondergrond . Links en rechts van de karresporen werden slootjes aangetroffen.
Hoewel de bovenlaag volledig verstoord was zal het dijkje maar een zeer bescheiden hoogte hebben gehad. Net voldoende om droge voeten te houden en karren niet te laten vastlopen.

De naam Kadijk verwijst naar een lage zomerdijk in de uiterwaarden van een rivier. Maar dat is het verhaal voor het westen en midden van het land. Hier dus geen rivier maar een laag liggende polder die regelmatig onder water stond. Hoewel we de loop van de Kadijk niet helemaal meer kunnen reconstrueren zal deze in de Vuchtpolder vast een waterkerende functie hebben gehad.

Eind 17de eeuw verandert de situatie. De Linie van de Vucht wordt aangelegd en de Kadijk loopt niet meer door in de polder maar eindigt in een schanswerk aan het einde van de linie. (zie plattegrond)
Het oost-west gedeelte werd in 1941 een stukje verplaatst door de bouw van huizen aan de Terheijdenseweg. De aanleg van de rondweg in 1958 betekende het einde van het Kadijkje.