De huidige Wolfslaardreef komt voor het eerst voor op een kaart van het landgoed Wolfslaar uit 1697. Waarschijnlijk is de dreef aangelegd in 1694, toen hier naast een reeds bestaande boerderij een buitenplaats werd gebouwd, aldus archivaris Frans Brekelmans. Oorspronkelijk werd de dreef de Torendreef genoemd, omdat hij georiënteerd is op de Grote Toren. Volgens de historisch-geograaf Karel Leenders zijn zichtlijnen op de Grote Toren een zeer oude traditie.
In 1955 kocht de gemeente Breda het landgoed en daarmee ook de dreef. Vervolgens werd in 1964 op een gedeelte van het landgoed zwembad Wolfslaar aangelegd. Het park van Wolfslaar werd omgebouwd tot stadspark, dat ook vaak als beeldentuin dient.
Een stuk afgelegen, woeste grond, begroeid met wilgen
Volgens straatnaam-deskundige Chr. Buiks kan wolf in de straatnaamkunde veel betekenissen hebben. Gezien de combinatie met laar, dat in de Kempen meestal betrekking heeft op woeste, onbebouwde gemeenschapsgronden en het veelvuldig in de omgeving optredende element werf, wilg enzovoorts lijkt Buiks het meest voor de hand liggend om in wolf hier de naam voor een boomsoort te zien, dus een stuk afgelegen, woeste grond, begroeid met wilgen.
Engels landschapspark
De huidige parkaanleg voor het chateau de Wolfslag, près de Breda, is ontworpen in een late landschapsstijl door de Brusselse tuinarchitect Louis Fuchs (1818-1904) in 1865. Fuchs werd beschouwd als de eerste landschapsarchitect van België. Hieruit blijkt ook de grote Brusselse invloed in Breda in de negentiende eeuw. Het oorspronkelijke ontwerp is pas zeer recent ontdekt door de tuinhistoricus Eric Blok in een archief in Utrecht.
De oprijlaan is door Fuchs bedoeld om vóór het landhuis op de splitsing links aan te houden (dit gedeelte is tegenwoordig niet meer verhard). Aan onze rechterhand hebben we nu een imposant gezicht op het landhuis, over de vijver heen. Pas daarna gaan we rechtsaf door een toegangshek en bereiken we het landhuis.
Landgoederenlandschap
Karel Leenders zegt dat er rond Breda sprake is van een op de stad georiënteerd en intern sterk samenhangend landgoederen landschap. Hij concludeert in zijn artikel dat van het Bredase landgoederen landschap voldoende is bewaard om die structuur met zorg in de planning voor de toekomst op te nemen. In het geval van Wolfslaar is dat al gedaan.
