Opgraving Halstraat 6-10 2007

1550 tot 2008

18e eeuwse wijnfles

Porseleinen pijp, 19e eeuw

Op percelen 6 t/m 10 in de Halstraat te Breda werd eind 2007 na afbraak van de oude bebouwing en voorafgaand aan nieuwbouw, archeologisch onderzoek uitgevoerd.

Het opgravingsgebied op de huidige topografie en op het kadastraal minuutplan van 184. In grijs archeologische waarnemingen in de directe omgeving

Een "Nieuwstraat"

Vanaf 1531 werd er een wijk aangelegd buiten de Oude Vest ter hoogte van het huidige Nonnenveld en Keizerstraat. Om deze wijk een verbinding met de stad te geven was een nieuwe straat nodig. Dit werd de Halstraat, die vermoedelijk in 1535/1536 werd aangelegd.
Op basis van het historisch onderzoek was bekend dat halverwege de 16e eeuw het plangebied voor het eerst werd bebouwd. Op de kadastrale minuut van 1824 is te zien dat het onderzoeksgebied uit drie percelen bestond terwijl Halstraat 6 en 8 later dezelfde kap deelden.

Rechts één van de opgegraven keldertjes, links een beeld van de beperkte speelruimte die de archeologen hadden.

Tijdens het onderzoek zijn met name sporen uit de 16e tot de 19e eeuw aangetroffen, die te relateren waren aan de oude bebouwing. Het bestond uit muurwerk, uitbraaksleuven, kelders (waaronder een kolenkelder, beerkelder, pekelbak en waterkelder) , vloeren, ophogingslagen, trappen en een waterput. De bebouwing dateert op basis van het bouwmateriaal grotendeels uit de periode 1550 – 1800. Een aantal elementen (trap, beerkelder, pekelbak en de vloer voor de trap) is van jongere datering, nl. 18e – 20e eeuw. De driedeling in het onderzoeksgebied was te zien aan de hand van een aantal muurresten.

Links het plaveisel aan de zijde van de Halstraat. Rechts een sfeerbeeld van het opgravingsterrein.

Aan de oostzijde van het onderzoeksgebied is een restant van oud straatplaveisel gevonden, opmerkelijk genoeg binnen de rooilijn van de bebouwing.
Onder deze nieuwetijdse bewoning zijn een paar oudere sporen aangetroffen, nl. drie paalsporen, die dateren uit de Late Middeleeuwen (13e – 14e eeuw) en zich in het vaste bodem bevonden.
Bovenop het dekzand bevonden zich resten van een middeleeuwse akker met onderin nog sporen van een verspitte podzolbodem. Een verschijnsel dat onder alle hoge delen van de binnenstad terug te vinden is. Mogelijk was het onderzoeksgebied vóór de bebouwing in de tweede helft van de 16e eeuw niet bebouwd geweest. Dat heeft alles te maken met het feit dat vóór de doorbraak door de Ridderstraat , dus bij aanleg van de Halstraat, de opgegraven percelen het achterterrein van Ridderstraat 1 vormden.

Vóór de opgraving

Tijdens de afbraak van de 3 huisjes bleek er een compleet houtskelet aanwezig te zijn met muurstijlen,korbelen en moerbalken. Dendrochronologisch onderzoek van één van de balken leverde een kapdatum op van ca. 1560. Hiermee kon worden aangetoond dat de huisjes niet lang na de aanleg van de Halstraat zijn gebouwd.