Vreemde zaken (1): een buikverwarmer

Archeologen vinden soms gebruiksvoorwerpen die niet zo eenvoudig geduid kunnen worden. Dat kan te maken hebben met een gebruiksfunctie die ouderwets of zelfs onbekend is. Maar het kan ook in de aard van het materiaal of de vormgeving zitten.
Dat laatste geldt voor dit object: een 18e eeuwse buikverwarmer. Een massief stuk geglazuurd aardewerk, gebogen en voorzien van een (ontbrekend) handvat en gaatjes aan beide uiteinden.
Hoe werkte dat ? Eenvoudig door het in een vuur te verwarmen, dan tot een aangename temperatuur te laten afkoelen en het daarna met een koord voor op de buik of maag te binden. Vermoedelijk was het dus bedoeld om pijn of krampen te verzachten.
Als daadwerkelijke waterkruik komen buikverwarmers veel meer voor. Bijna altijd in koper of messing uitgevoerd en slechts een enkele keer in aardewerk. Er bestonden wel bedstenen maar die waren bedoeld om het bed te verwarmen.