Verbrande sikkel uit de Late-Bronstijd/Vroege IJzertijd

Tijdens archeologisch onderzoek, dat begin 2017 is uitgevoerd aan Laagsteen 33 te Breda, werden in een kuil verschillende vuursteenfragmenten gevonden. De verschillende stukjes vuursteen bleken aan elkaar te passen en zo werd duidelijk om wat voor voorwerp het ging. Het bleek een deel te zijn van een vuurstenen 'sikkel'. Deze kenmerkende vondst kon gedateerd worden in de Late Bronstijd tot en met de Vroege-IJzertijd (1100-500 v C).

De witte kleur en de fragmentatie van het vuursteen komt door verbranding, hierdoor kon de vuursteensoort en de herkomst van het vuursteen niet meer bepaald worden. Dankzij de karakteristieke glans op het vuursteen en de manier van nabewerking van het voorwerp, werden soortgelijke vuurstenen als sikkel gedetermineerd. Door de vorm en naam van deze steen wordt verondersteld dat de sikkel is gebruikt als gereedschap bij het oogsten van graan. Bij gebruikssporenonderzoek op soortgelijke vuurstenen sikkels bleek echter dat de gebruikssporen niet geheel in overeenstemming waren met sporen verkregen bij maaien en snijden van gewassen. De kenmerkende hoogglans die op dergelijke sikkels aanwezig is kon worden toegeschreven aan contact met de grond en plantenvocht (zuren). Waarschijnlijk werd de sikkel (ook) gebruikt voor het snijden van plaggen. Plaggen werden in vele bouwsels gebruikt bijvoorbeeld in grafheuvels, huiswanden en stalvloeren.