De Regout-code ontcijferd: over breuken en sleutels

Beerputten en afvalkuilen vormen een belangrijke informatiebron voor archeologen. De vondsten geven een indicatie over het consumptiepatroon en de materie cultuur van de "gebruikers". In Breda worden nog beerputten en afvalkuilen aangetroffen die tot in het begin van de twintigste eeuw in gebruik zijn geweest. Kennelijk hebben we in Breda nog een lange traditie om op deze manier ons afval kwijt te raken. We hebben het dan over beer (zeg maar "poep en pies") , huishoudelijk afval, kapot huisraad etc.
Industrieel vervaardigde ceramiek vormt een groot aandeel in de vondsten die aangetroffen worden. Tot midden 19e eeuw is dit hoofdzakelijk afkomstig uit Engeland. Daarna komt het overgrote gedeelte uit de bekende fabrieken in Maastricht zoals Regout en Société Ceramique.
Tussen de vondsten bevinden zich gemerkte borden, kommen en bekers van Petrus Regout, de oudste met een ingedrukt (blind-) stempel, de latere met een gedrukt stempel. Hoewel de variatie groot is hebben veel van deze merken met elkaar gemeen dat er een kadertje om de merknaam zit. Een onderbreking (de breuk) in de lijn ter hoogte van een specifieke letter van de merknaam geeft het jaartal van de productie aan. Dan moet je wel weten welke letter bij welk jaar hoort (de sleutel). Voor een groot aantal merkjes is deze sleutel bekend.

Hierbij een viertal afbeeldingen van Regout merken waarbij de breuk duidelijk onder een bepaalde letter zit en waar het productiejaar dus bekend is. De vondsten zijn afkomstig uit beerputten aan de Molenstraat, Lange Brugstraat en de Haagdijk