Archeologie in het klein

Tijdens archeologisch onderzoek gebeurt het vaak dat er afvalkuilen en beerputten worden opgegraven, die vol zitten met vondsten, eigenlijk dus afval, dat door huishoudens in een ver verleden is weggegooid. Archeologen graven dat nauwgezet op en de vondsten worden verzameld. Soms is het handiger om de inhoud van zo'n kuil of put te verzamelen in bijvoorbeeld een "big bag" en dat op een andere plaats uit te zoeken. Meestal worden dan de goed zichtbare vondsten eruitgepikt en gaat de rest van de inhoud door een zeefinstallatie. De grond wordt weggespoeld en er blijft een residu achter vol met mini-vondsten die bij een klassieke manier van opgraven niet opgemerkt zou worden. Denk hierbij aan visgraatjes, zaden, pitten etc. Onmisbare vondsten om meer te weten te komen over het consumptiepatroon van vroegere huishoudens.

Op de foto ziet u het residu dat overblijft na het zeven op een 5mm zeef. Grotendeels bestaat het restant uit puinbrokjes maar daartussen bevinden zich allerlei dierlijke en plantaardige resten, zoals schelpjes, botjes, visgraten en takjes. Ook houtskool kan een belangrijke vondst zijn omdat dat met C14 onderzoek gedateerd kan worden.