Opgraving Bavel Breepark 2014

Vanwege de ontwikkeling van een evenementenzone onder aan de Bavelse Berg, het Breepark, is in mei 2014 een archeologisch onderzoek uitgevoerd in het gebied tussen de Dorstseweg in het zuiden en het Minervum in het noorden. In drie weken tijd zijn er verspreid over het plangebied 32 proefsleuven gegraven. Op basis van cultuurlandschappelijke en historische gegevens werd in het plangebied verwacht sporen van bewoning, wegen of perceelsgrenzen terug te vinden. In een deel van het plangebied werden ook oude akkers verwacht. Middeleeuwse akkers, die eventuele oudere archeologische resten afgedekt zouden kunnen hebben.

Perceelsgreppels en karrensporen

Zoals verwacht werden er diverse greppels teruggevonden en bleek het merendeel overeen te komen met de perceelsgrenzen op het kadastrale minuutplan van 1824. Eén greppel was opvallend omdat deze in de coupe een houten constructie bleek te bevatten. Twee houten palen van circa 160 centimeter lang waren in de bodem van de greppel geslagen. Hier tegenaan was een schot van vijf schuine houten planken geplaatst en vastgespijkerd. Het lijkt een dammetje in de greppel te zijn geweest. Ten zuiden van het dammetje was door de greppel heen een kuil gegraven. De kuil is geïnterpreteerd als drenkkuil, een plek waar het vee kon drinken. Ook werden er karrensporen met greppels erlangs aangetroffen. Deze karrensporen behoorden tot het beemdeweggetje langs Langdonk / Kluis, die de gehuchtstraat Kluisstraat (tegenwoordig de Dorstseweg) verbond met het noordelijk gelegen beemdengebied. Iets verder naar het westen werden meer karrensporen teruggevonden, mogelijk van een voorganger of latere fase van het beemdeweggetje.

Vondsten

Bij het onderzoek zijn vondsten als aardewerk, metaal, glas, kleipijp en vuursteen verzameld. Het aardewerk dat werd gevonden dateert tussen de late middeleeuwen B en de nieuwe tijd C (1250-heden) en is grotendeels afkomstig uit greppels en een akkerlaag. Onder de metaalvondsten waren loden musketkogels, koperen knopen, fragmenten riembeslag en een gesp. Alle vondsten zijn te dateren tussen 1250 en de meest recente tijd, met uitzondering van een vuursteenartefact uit de vroege steentijd. Het betreft een kernpreparatie stuk vervaardigd van vuursteen afkomstig uit de Noordzeevlakte. In de rest van het plangebied zijn verder geen sporen of vondsten uit deze periode aangetroffen.