Opgraving toegang Valkenberg 1994

Tijdens de grote onderzoekscampagne in 1994 in het Valkenberg kon het nieuwe en het oude wegcunet tussen de toegang van het Valkenberg vanuit de Catharinastraat en de gereconstrueerde middeleeuwse waltoren onderzocht worden.

Natuurlijke ondergrond

Met betrekking tot de ondergrond is opmerkelijk dat de noordelijke begrenzing van de opgravingssleuf (= zuidrand middeleeuwse stadsgracht) tevens de grens vormt tussen relatief droge zandgronden (akkers) en relatief natte bodem (weidegebied). Het lijkt er dus op dat de stadsgracht hier het tracé volgt van de overgang van het hoge naar het lage.

Perceelsloot van terrein aan Catharinastraat

Globaal halverwege de opgravingssleuf werd een brede gracht aangetroffen, die als begrenzing kan worden geïnterpreteerd van de (in de eerste helft van de 14 eeuw?) uitgegeven percelen aan de Catharinastraat. De oostelijke en westelijke begrenzing van dit ca. 60 meter diepe afgescheiden terrein is niet aangetroffen. Een studie naar de oudere percelering kan hier misschien duidelijkheid in brengen. Vondstmateriaal uit de opvulling van deze gracht wijst erop dat deze gracht relatief laat is gedempt (eerste helft 16e eeuw?).

Huis Merwede

In de zuidelijke helft van het wegcunet zijn talloze bouwsporen aangetroffen van het van oorsprong 15e eeuws stenen woonhuis Merwede met o.m. een kelder en de aanzet van een ronde traptoren tegen de achtergevel. Uit deze periode stamt ook een grote afvalkuil en een beerput op het achtererf van dit gebouw. Het jongste verschijnsel dat werd aangetroffen was de vloer van de doorgang onder het 19e eeuwse gerechtsgebouw vanaf de Catharinastraat naar het park Valkenberg.