In het voorjaar en zomer van 1990 werd er op het terrein van Catharinastraat 87 een groot archeologisch onderzoek uitgevoerd, samenhangend met de sloop en nieuwbouw op het betreffende terrein (voormalige Jan Hendrikx meubelzaak). Het onderzoek heeft in drie fasen plaatsgevonden waarvan de eerste fase in het reeds half uitgebrande pand. De opgraving vond plaats aan de rand van een laaggelegen gebied dat zich verder in het park Valkenberg uitstrekt. In de directe omgeving werd al twaalfde eeuwse bewoning aangetroffen.
Opgraving Catharinastraat 87 1990
1 / 29
De restanten van de kloosterbogen in de muren van het naastliggende begijnhof.
De werkputten geprojecteerd op de huidige topografie en op het kadastraal minuutplan van 1824. In Grijs het omliggende onderzoek
De oudste bewoning
De oudste bewoningsresten dateren wellicht uit de twaalfde, begin dertiende eeuw. Afgezien van een klein aantal sporen van houten gebouwen, zijn het vooral sporen van ambachtelijke werkzaamheden die in deze fase opvallen. Daarbij moet rekening gehouden worden met het feit dat de Catharinastraat vermoedelijk nog niet was aangelegd en een waterloopje het gebied diagonaal kruiste.
Links het verwijderen van de middeleeuwse stenen bebouwing om de oudste sporen zichtbaar te krijgen. Rechts een doorsnede door een 13e eeuwse sloot die daaronder zichtbaar werd.
Het eerste woonhuis
In de eerste helft van de veertiende eeuw kennen we met zekerheid het bestaan van een eerste (woon)huis op het perceel. De verzamelde gegevens zijn weliswaar summier, maar voldoende om te weten dat het gaat om een klein houten vakwerk huis dat gefundeerd is op een massieve bakstenen fundering en een lemen vloer. Het huis was waarschijnlijk op de Catharinastraat gericht. Het huis werd vervangen door een stenen huis en kende een aantal uitbreidingen. Rond 1400 werd het bewoond door een kanunnik van het kapittel van de Grote Kerk.
Wat stond er in de krant?
Ook interessant
Erfgoedweb is een initiatief van
