Opgraving A. Klaassenstraat 2003/04

In verband met het bouwrijp maken van een nieuw bedrijventerrein ten noorden van de Ettensebaan en ten westen van de Westerparklaan, werd in de winter van 2003 ruim 2 ha opgegraven. In het oorspronkelijke bouwplan was sprake van de naamgeving Adriaan Klaassenstraat. Uiteindelijk werd dat de van der Reijtstraat.
In een vrij nat gebied tegen een hogere dekzandrug aan en juist ten noorden van de dorpskern van Princenhage werden sporen van een laat-middeleeuwse boerderij en een aantal greppels van belegeringswerken uit de 17e eeuw aangetroffen.

Middeleeuwse sporen.

Het boerderijcomplex, bestaande uit een groot woonstalhuis van 20 bij 12,5 meter met bijbehorende schuur, heeft mogelijk een rol gespeeld in het ontginnen van dit stuk land. Zulke bootvormige boerderijen zijn drieschepige constructies met een middenruimte en twee smallere opslagruimten tegen de wanden. De boerderij werd gebouwd met gebruik van gebinten, waardoor er altijd paren van dakdragende palen zijn geweest. Aan deze beide korte zijden bevonden zich de ingangen. De houten palen van de boerderij zijn natuurlijk al lang verdwenen, maar de kuilen waarin die palen werden ingegraven voor de stevigheid van het gebouw waren heel erg goed zichtbaar. Uit de scherven van kogelpotaardewerk, keramiek dat vervaardigd was in Paffrath bij Bonn, Andenne aan de Maas en in Zuid-Limburg, die in en rond het huis werden gevonden, kan het huis worden gedateerd rond 1125-1175 na Chr. In een van de aangetroffen kuilen is een spinsteentje gevonden.

Verdedigingswerken.

Opmerkelijk was de vondst van een aantal greppels en grondsporen aan de westzijde van het terrein, dicht tegen de Heilaarstraat. Uit het onderzoek van Leenders is niet gebleken dat aan deze zijde van de Heilaarstraat sporen van een linie uit de 80-jarige oorlog konden worden verwacht. Deze lagen juist aan de andere zijde van de straat. Uniek was de vondst van, wat de project-archeoloog betitelde als de resten van een geschutplateau met daarvoor een halfronde greppel.