De vroegste vermelding van een gasthuis in Breda dateert uit 1246. Tot ongeveer 1530 lag het gasthuis buiten de muren van de stad nabij de Gasthuispoort. Het gasthuis diende door de tijd heen voor onderdak en verzorging van arme vreemdelingen, arme zieken (onder andere tijdens een pestepidemie), krankzinnigen en als huis voor bejaarden.
Als bejaardentehuis (Oudemannenhuis) heeft het gefunctioneerd tot in 1954. Bij archeologisch onderzoek in 1985 werd de gehele dertiende-eeuwse kapel met begraafplaats (zeshonderd begravingen) en het passantenverblijf teruggevonden. De oorspronkelijke houten kapel is eind dertiende eeuw vervangen door een bakstenen romaanse kapel. Onder de koorafsluiting van de bakstenen kerk werden bebouwingssporen aangetroffen die terug kunnen gaan tot de stichtingstijd. Enkele paalsporen konden misschien tot het oudste kerkje behoren. In 1957 zijn de overblijfselen van de voormalige kapel gesloopt.
