Tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog deed op voorstel van de dienst Openbare Werken de zogenaamde thematische straatnaamgeving zijn intrede in Breda. Straten werden genoemd naar bloemen, bomen, vogels enzovoorts. Er moesten binnen korte tijd heel veel straten van een naam worden voorzien. Bovendien had men in deze tijd nog de illusie dat elke Bredanaar elke straat in Breda zou moeten kunnen vinden. Later ging men op voorstel van burgemeester Van Sonsbeeck ook straten noemen naar schilders, zeehelden en dichters. Het zeeheldenkwartier riep het glorierijke Hollandse verleden in herinnering.
De laatste maal dat thematische straatnaamgeving op grote schaal is toegepast is in Geeren-Zuid en -Noord in 1961, waar de straten genoemd werden naar Nederlandse en Belgische architecten. Thematische straatnaamgeving werd in deze tijd al beschouwd als saai, doods en troosteloos.
Alle heiligen
Het Mariaplein werd op verzoek van het kerkbestuur van de Mariaparochie in 1937 genoemd naar de nieuwe Mariakerk aan dit plein. In 1956 kreeg de Allerheiligenweg zijn naam en werden de straten in deze omgeving genoemd naar heiligen aan wie in de Grote Kerk vóór de reformatie een altaar was gewijd.
In de Rooms-Katholieke Kerk en de Oosters-orthodoxe Kerken is een heilige iemand die na zijn dood door de kerkelijke instanties heilig is verklaard. Deze heilige kreeg een feestdatum en mocht worden vereerd. Kerken en kapellen werden aan hen toegewijd.
De bevolking van Breda behoorde tot in de jaren zestig en zeventig voor het grootste gedeelte tot de Katholieke Kerk. Een aanzienlijke minderheid was protestant, joods of behoorde tot geen enkele kerk. Men vermeed daarom uitdrukkelijk elkaar aanstoot te geven op het gebied van de godsdienst. Waarschijnlijk was men van mening dat heiligen die in Breda vereerd werden vóór het ontstaan van het protestantisme voor beide godsdiensten aanvaardbaar waren.
In Breda zijn tot nu toe geen straatnamen gegeven die uitdrukkelijk betrekking hebben op het joodse of islamitische geloof.
